boeken over kunst & cultuur en reisboeken

Wikken

Een arm in een mouw van een colbert.
Minuscule stofjes rollen zich tot bolletjes.
Vlak voor mijn gezicht. Hoe kan ik een mens zijn
in deze bus die ons door een dagdeel rijdt.
Zoals we dat doen, met en zonder elkaar. Hoe
dicht kunnen we opeen staan en iemand blijven.

We kunnen niets dan wachten. Op jou. Een woord.
De halte. Morgen. Als de chauffeur remt, raken mij
de borsten van een vrouw. Ook in haar speelt zich af
het eindeloze wegen van alternatieven.
Tel het wikken en wegen van de passagiers
en de bus verschilt niet veel van een hoofd.

Het mag een wonder heten dat in al die jaren
mijn voeten dezelfde kant uit wezen.
De wielen niet heen en weer en weer heen
en weer. Maar in één richting draaien bleven.

het gedicht Wikken uit de bundel Dat ben jij toch van Jannah Loontjens

bron : Ambo, Najaar 2012, blz 8

Erwin Nas - kunst, cultuur & reizen - amerigo, 2018